Reykjavik har somme stader ein profil som minner meir om ein amerikansk storby enn den litt gammalmodige nordiske staden eg hadde venta meg då eg kom til Island for første gong . Rett nok er det mykje som minner om Noreg i sjølve sentrum og i den 1 km lange handlegata Laugavegur, men kjem du litt utanfor sentrum er det glas og betong og høghus heile vegen.
Dette biletet er frå det næraste nabolaget vårt den veka me budde på Borgartun i 2011, 2 km frå sentrum. Me kunne anten gå langs strandpromenaden inn til sentrum, eller gjennom handlegatene, så det vart aldri så kjedeleg at me valde bussen. Det var ikkje berre alle "skyskraparane" som minna om at Island ligg nær USA, men også den tette trafikken - som gleid raskt og hissig på breie vegar. Omlag slik var også mitt aller første møte med Reykjavik - ein open by med ein masse luft, ein masse trafikk.
Dette biletet er frå det næraste nabolaget vårt den veka me budde på Borgartun i 2011, 2 km frå sentrum. Me kunne anten gå langs strandpromenaden inn til sentrum, eller gjennom handlegatene, så det vart aldri så kjedeleg at me valde bussen. Det var ikkje berre alle "skyskraparane" som minna om at Island ligg nær USA, men også den tette trafikken - som gleid raskt og hissig på breie vegar. Omlag slik var også mitt aller første møte med Reykjavik - ein open by med ein masse luft, ein masse trafikk.
